Pochodzenia bonsai
Sztuka uprawy bonsai pochodzi z Chin (jest tam nazywana penjing, również penzai), mimo że jest kojarzona głównie z Japonią. Według źródeł, Japończycy włączyli ją do swych tradycji w VIII wieku n.e. Pierwszy wiersz mówiący o bonsai pochodzi z połowy XIV w., jednak najwcześniejsze rysunki pochodzą ze skryptów z 1309 roku.
W przeszłości sztuką tą zajmowali się ludzie wysoko urodzeni ? arystokraci, osoby duchowne. Od XVII w. zajęli się nią zwykli ludzie.
Uzyskanie doskonałej formy bonsai to rezultat wieloletniej pielęgnacji, niekiedy kilku pokoleń ogrodników. Do uprawy wybiera się gatunki drzew i krzewów o zdrewniałych pędach. Najbardziej cenione są bonsai z drzew długowiecznych, jak dęby, sosny, cisy, świerki, jałowce. Najmniej natomiast ceni się krótko żyjące gatunki roślin, jak np. topola.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Bonsai
Dbanie o tuje
Kupujemy drzewka ozdobne, jednak nie zawsze wiemy kiedy i jak je zasadzić. Często wybór pada na żywotnika, potocznie znanego jako tuja. Te rośliny są dość wytrzymałe i dobrze się adaptują, jednak pod jednym warunkiem: muszą być zdrowe. W marketach niestety drzewka są w złej kondycji i zamierają szybko po posadzeniu.
Co do stanowiska w którym posadzimy tuję to powinniśmy wybrać stanowisko słoneczne, ale i osłonięte od wiatru. Ponieważ te rośliny nie lubią być wystawiane na duże nasilenie wiatru, szczególnie zimą. W kwestii pory sadzenia to tuje można sadzić od początku wiosny do późnej jesieni, pod warunkiem, że jest w miarę ciepła. Tuje potrzebują dość dużo miejsca na swój rozwój i wzrost. Często sadzimy je na żywopłot, więc minimalna odległość powinna wynosić około 40 cm.
Na szczęście tuje nie są szczególnie wymagające w pielęgnacji, przynajmniej przez pierwsze lata wzrostu. Później należy je jedynie przycinać do odpowiednich rozmiarów.
Czym jest krzew - Wikipedia
Krzew ? niebędąca pnączem wieloletnia roślina drzewiasta o zdrewniałej łodydze, która od nasady rozgałęzia się na wiele zdrewniałych pędów równorzędnych. W przeciwieństwie do drzew, u krzewów brak osi głównej ? pnia, a także korony.
W klasyfikacji Raunki?ra krzewy zaliczane są do fanerofitów, przy czym w zależności od osiąganej wysokości wyróżnia się duże krzewy o wysokości przekraczającej 2 m jako mezofanerofity i krzewy o wysokości poniżej 2 m określane jako mikrofanerofity. Małe krzewy o wysokości poniżej 0,5 m to krzewinki, w klasyfikacji Raunki?ra ? chamefity.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzew